Biləvdə məskunlaşan 3-cü qədim tayfa (Biləv və Abdal tayfalarından sonra) Şamlı iayfasının nümayəndələri olmuşdur.

Biləvdə məskunlaşan 3-cü qədim tayfa (Biləv və Abdal tayfalarından sonra) Şamlı iayfasının nümayəndələri olmuşdur. Böyük ehtimalla güman edirik ki, XV yüzillikdə bir və ya bir neçə Şamlı ailəsi Səfəvi şahlarımn ulu babası Şeyx Əlinin təşəbbüsü və tövsıyəsi ilə karvanla bizirn tərəflərə göndərilmiş və о vaxtın yerli hakimləri tərəfindən Biləvdə yerləşdirilrnişdir. Bununla da burada Şamlı tayfasının əsası qoyulmuşdur.

Zaman keçdikcə Şamlılar bir tərəfdən artıb çoxalmışlar və bir tərəfdən də Biləv və Abdal tayfaları ilə qaynayıb- qarışmışlar və kəndin təsərrüfat həyatında, ictimai, ticari, mədəni və s. işiərində fəal iştirak etmişlər.

Biləvdə Şamlıların indiki nümayəndələri 4 nəsillə təmsil olunurlar. Bunlar Heydərli (Heydərovlar və Ağakişiyevlər), Muxtarlı (Muxtarovlar), Məhərrəmli (Məhərrəmovlar və Əliyevlər) və Nəsirli (Nəsirovlar və Rəsulovlar) nəsilləridir. Ancaq bu nəsillər arasındakı qohumluq əlaqələri yaddaşlardan silinmişdir. Bu ilişgilərin bərpa edilməsi üçün indi heç bir tarixi material da əldə yoxdur. Şamlılann XV-XVIII əsrlərdəki nünıayəndələrinin həyat tərzi sadə, zəhmətkeş, əsasən, ortabab və qismən yoxsul biləvlinin, başqa sözlə, hərəziyyətə qatlaşan tipik Azərbaycan kəndlisinin həyat tərzi olmuşdur. Onlar da başqa biləvlilər kimi, heyvandarlıqla, əkinçiliklə, bağçılıqla, toxuculuqla, dəyirmançılıqla, sənətkarlıqla və s. kənd işləri ilə məşğul olmuşlar.

XIX-XX əsrlərdə yaşamış şamlılardan Məhəmməd Muxtaroğlu (Muxtarlı nəsli) dəyirmançılıqla, ƏmirHeydəroğlu (Heydərli nəsli) çobanlıqla, Şahmərdan, Yusif, Nəcəf (Nəsirli nəsli), Məşə Müseyib və Maşa Qulamhüseyn (Məhərrəmli nəsli) isə müxtəlif kənd təsərrüfatı işləri ilə məşğul olmuşlar. Şəkər Muxtarov 1941-1945-ci illərdə faşist Almaniyasına qarşı müharibədən orden və medallarla qayıtdıqdan sonra kolxozda sədr, briqadir, sonralar isə adi kolxozçu işləmişdir.

Şamlıların XX əsrdəki nümayəndələri müəllim (Muxtar Muxtarov, Salman Nəsirov, Zəfər Heydərov, Ramazan Əliyev), sürücü (Heydər Heydərov, Şücaət Muxtarov və b.), polis (Hüseynalı Məhərrəmov, Şəmil Muxtarov,Çingiz Nəsirov, Rəsul Rəsulov), hərbçi (Şəmsəddin Heydərov, Xanlar Nəsirov və b.), kənd təsərrüfatı işçisi (Hüseyn Məhərrəmov, Nəriman Rəsulov, Vilayət Muxtarov, Hüseyn Nəsirov və b.) peşələrində çalışmışlar. Məşədi Zakir Nəsirov adi fəhləlikdən SSRİ Ali Sovetinin deputatlığına qədər yüksəlmiş və böyük filosof- dramaturqumuz Hüseyn Cavidin qərib məzarını uzaq Sibirdən doğma Naxçıvan şəhərinə köçürən 3 nəfərdən biri olmuşdur. Əmək fəaliyyətinə kolxozçulLKfdan başlayan Hacı Səftər Heydərov Parağaçay Dağ mədəninin Filizsaflaşdırma fabrikində fəhlə, növbə rəisi, sex rəisi, laboratoriya rəisi, mədənin partiya təşkilatının katibi işləmiş, sonra Ali Partiya məktəbini bitirərək Naxçıvan vilayət partiya komitəsində şöbə müdiri, Naxçıvan MSSR- nin kommunal təsərrüfatı naziri, Naxçıvan Pivə zavodunun direktoru vəzifələrində çalışmışdır. Hacı Səftər hələ о dövrün vəzifəli adamları kimi, yeyib-yedirdən olsaydı yəqin ki, daha yüksək vəzifələrə irəli çəkilərdi. Yeyib-yedirdən olmadığı üçün çox vaxt Hacı Səftərin ayağından çəkmişlər ya da başırıdarı basmışlar. Hacı Səftərin tabeliyində oian işçilər raykom katibi və s. vəzifələrə irəli çəkildiyi halda Hacı Səftəri isə öz yerində saymağa vadar etmişlər və yaxud nisbətən aşağı vəzifələrə dəyişmişlər. Hacı Səftər bütün bunlara baxmayaraq, düz işləmişdir və yalnız halal çörək yemişdir.

Şamlıların başqa bir nümayəndəsi Hüseyin Nəsirov da olduqca düzgün.ədalətli və xeyirxah idi. Heç kimlə dolaşıq işi olmazdı və qətiyyən kiməsə zərər verməzdi. Olduqca sadə, səmimi və zəhmətkeş adam olan Hüseyn Nəsirov həm də güclü yumor hissinə malik idi. Onun baməzəliyi ilə bağlı bir çox olmuş hadisələr biləvlilərin dilində iətifələrə çevrilmişdir. Onlardan biri "Biləv" kitabında yazılmışdır, burada da birini danışmaq yerinə düşərdi. 1991-ci ilin qışında qar çox yağmışdı və yuxarı dağ kəndlərinə gedən avtomobil yotu bağianmışdı. Bistə getmək istəyən bir gənc də gəlib Biləvdə düşmüşdü və 3-4 gün idi ki, burada qonaq qalırdı. О vaxtlar da Azərbaycanda Milli Azadlıq Hərəkatının geniş vüsət adlığı zaman idi. Biləvdə də camaatın söhbəti, əsasən, bu barədə olurdu. Belə söhbətlərin birində gənc qonaq «mən də Elçibəyin yolu ilə gedirəm» deyəndə Hüseyn Nəsirov da ona «sən neçə gündür ki, öz kəndinizin yolunu tapıb gedə bilmirsən, Elçibəyin yolu ilə də belə getsən yoida qalarsan ki, ...» demişdi.

Şamlıların indiki nümayəndələri də başqa biləvlilər kimi, həm doğma kənddə, həm də Naxçıvan və Bakı şəhərlərində və başqa yerlərdə yaşayaraq xalq təsərrüfatının dernək olar ki, bütün sahələrində fədakarlıqla çalışırlar və kəndimizin, ölkəmizin inkişafı, yaxşılsğı və xalqımızın rifahı naminə əllərindən gələni əsirgəmirlər.

• Tarix:2015-05-26